Քաղաք է Կարսի մարզում, Մեծրաց լեռների հարավային ստորոտին, Կարուց գետի վերին հոսանքի` Եղեգնուտի աջ ափին: Հնում հավանաբար կոչվել է Եղեգնուտ շրջակա առատ եղեգնուտների պատճառով, որից էլ հետագայում առաջացել է թուրքերեն Սարիղամիշ անվանումը: Սարիղամիշը բաղկացած էր վերին և ստորին թաղերից, որոնք անցյալում եղել են երկու կից գյուղեր: Ենթադրվում է, որ դրանք համապատասխանում են վերին թաղում պահպանված Արգիշտի առաջին թագավորի սեպաձև արձանագրության մեջ հիշատակվող Ախուրյանի և Աշտուխինի բնակավայրերին:
1877թ-ի հունիսին Սարիղամիշը թուրքական տիրապետությունից ազատագրեցին ռուս զորքերը և հայ կամավոր ջոկատները Լորիս Մելիքովի ընդհանուր հրամանատարությամբ: Սարիղամիշը եղել է Հայաստանի Հանրապետության կազմում՝ 1919-1920 թթ.: 1920թ-ի սեպտեմբերի 29-ին քեմալական զորքերը վերստին զավթեցին Սարիղամիշը:
Սարիղամիշը այժմ տրանսպորտային և տուրիստական հանգույց է Կարսի վիլայեթում, շուրջ 20.000 բնակչությամբ: